Door een dergelijk representatief systeem van politiek toe te staan, hebben we een 'kloof' tussen demos en kratia
gecreëerd - tussen het volk en de regering - waar we in feite niet
langer kunnen beweren dat het de mensen zijn die regeren, omdat het de
gekozen overheidsfunctionarissen in de uitvoerende en wetgevende takken
van de overheid zijn die regeren en dit de meeste burgers uitsluit. Deze
kloof heeft permissie gegeven aan heimelijkheid en profiteurschap. In
plaats dat politiek een één-partij-systeem is - in de zin dat er slechts
één partij bij betrokken is: de mensen/het volk - werken we met een
drie-partijen-stelsel - er is het volk, er zijn de verkozen ambtenaren
en er zijn diegenen met de financiële middelen die deelnemen in
profiteurschap om het beleid in hun eigen voordeel te beïnvloeden, ongeacht wat de publieke opinie is.
Om de kloof tussen het volk en de regering te overbruggen, dienen er twee specifieke problemen aangepakt te worden:
1. Onderwijs
2. Eigendomsrecht van economische invloed - See more at: http://bigpolitiek.blogspot.nl/2014/07/democratisering-de-daad-bij-het-woord.html#sthash.TQhHFsWz.dpuf
Om de kloof tussen het volk en de regering te overbruggen, dienen er twee specifieke problemen aangepakt te worden:
1. Onderwijs
2. Eigendomsrecht van economische invloed - See more at: http://bigpolitiek.blogspot.nl/2014/07/democratisering-de-daad-bij-het-woord.html#sthash.TQhHFsWz.dpuf
Door een dergelijk representatief systeem van politiek toe te staan, hebben we een 'kloof' tussen demos en kratia
gecreëerd - tussen het volk en de regering - waar we in feite niet
langer kunnen beweren dat het de mensen zijn die regeren, omdat het de
gekozen overheidsfunctionarissen in de uitvoerende en wetgevende takken
van de overheid zijn die regeren en dit de meeste burgers uitsluit. Deze
kloof heeft permissie gegeven aan heimelijkheid en profiteurschap. In
plaats dat politiek een één-partij-systeem is - in de zin dat er slechts
één partij bij betrokken is: de mensen/het volk - werken we met een
drie-partijen-stelsel - er is het volk, er zijn de verkozen ambtenaren
en er zijn diegenen met de financiële middelen die deelnemen in
profiteurschap om het beleid in hun eigen voordeel te beïnvloeden, ongeacht wat de publieke opinie is.
Om de kloof tussen het volk en de regering te overbruggen, dienen er twee specifieke problemen aangepakt te worden:
1. Onderwijs
2. Eigendomsrecht van economische invloed - See more at: http://bigpolitiek.blogspot.nl/2014/07/democratisering-de-daad-bij-het-woord.html#sthash.TQhHFsWz.dpuf
Het vorige blog eindigde met het volgende:Om de kloof tussen het volk en de regering te overbruggen, dienen er twee specifieke problemen aangepakt te worden:
1. Onderwijs
2. Eigendomsrecht van economische invloed - See more at: http://bigpolitiek.blogspot.nl/2014/07/democratisering-de-daad-bij-het-woord.html#sthash.TQhHFsWz.dpuf
"Door een dergelijk representatief systeem van politiek toe te staan, hebben we een 'kloof' tussen demos en kratia gecreëerd - tussen het volk en de regering - waar we in feite niet langer kunnen beweren dat het de mensen zijn die regeren, omdat het de gekozen overheidsfunctionarissen in de uitvoerende en wetgevende takken van de overheid zijn die regeren en dit de meeste burgers uitsluit. Deze kloof heeft permissie gegeven aan heimelijkheid en profiteurschap. In plaats dat politiek een één-partij-systeem is - in de zin dat er slechts één partij bij betrokken is: de mensen/het volk - werken we met een drie-partijen-stelsel - er is het volk, er zijn de verkozen ambtenaren en er zijn diegenen met de financiële middelen die deelnemen in profiteurschap om het beleid in hun eigen voordeel te beïnvloeden, ongeacht wat de publieke opinie is.
Om de kloof tussen het volk en de regering te overbruggen, dienen er twee specifieke problemen aangepakt te worden:
1. Onderwijs
2. Eigendomsrecht van economische invloed
Laten we beginnen met het bespreken van het eerste probleem.
Plato leefde in de 4e en 5e eeuw voor Christus, dus dat is ongeveer 25 eeuwen geleden en nog steeds hebben we niet serieus geprobeerd om dit probleem te overwinnen ten einde ons politiek systeem te verheffen tot het principe waar het moreel vereist om aan toe te schrijven. Waar zijn we mee bezig geweest deze 25 eeuwen? Is het zo moeilijk om een manier te vinden om individuen de kracht te geven, zodat ze in staat zouden zijn kritisch te denken dat we in de laatste 25 eeuwen er niet in geslaagd zijn te komen met eentje? Of is het gewoon dat we eigenlijk niet geprobeerd hebben en eerder opgegeven hebben voordat we begonnen zijn, want het komt meer gelegen op die manier, althans, voor die personen die momenteel beschikken over de capaciteit tot het beïnvloeden van besluitvorming.
Dus, laten we een profiel aanmaken van het 'type' burger dat de intellectuele capaciteiten van deelname aan het politieke leven zou hebben.
We kunnen zo'n persoon inbeelden:
- een rijke woordenschat te hebben die het hem/haar mogelijk maakt om deel te nemen aan discussies in de politieke arena; grote en moeilijke woorden worden niet als groot en moeilijk gezien door deze persoon, ze zijn woorden met een betekenis
- betrekkelijk emotioneel stabiel te zijn in de zin dat emoties/gevoelens niet een beslissende rol in deze persoons besluitvormingsproces spelen
- belangstellend en op de hoogte te zijn in termen van de actualiteiten
De hierboven genoemde punten verwijzen naar een persoon die politiek kapitaal heeft. Dus, wat maakt dat de ene persoon politiek kapitaal heeft en een andere persoon niet? Hoe kan dergelijk kapitaal ontwikkeld worden en hoe kunnen we de ontwikkeling van politiek kapitaal binnen individuen faciliteren met het oog op het uitroeien van het onderwijsprobleem dat het manifesteren van een echte democratie in de weg staat?
Wat is één van de belangrijkste variabelen die de rijkdom van iemands woordenschat bepaalt?
SES.
'SES' is iets wat je vaak ziet in sociologisch en psychologisch wetenschappelijk onderzoek, omdat het bijna Alles bepaalt over de ontwikkeling van een persoon en de plaats in de maatschappij. 'SES' staat voor sociaal-economische status en verwijst formeel naar het inkomen, werk en opleidingsniveau van de ouders. "Vijftig jaar onderzoek heeft de trieste waarheid getoond dat de kinderen van lagere inkomens, minder opgeleide ouders school typerend met slechtere taalvaardigheden aanvangen dan hun meer bevoorrechte tegenhangers. Door sommige maatregelen, blijken 5-jarige kinderen met een lagere sociaal-economische status meer dan twee jaar achter op gestandaardiseerde taalontwikkelingstesten tegen de tijd dat ze naar school gaan."
Nu, wat is één van de belangrijkste variabelen die emotionele intelligentie bepaalt?
SES!
Volgens onderzoek: "Hoog sociaaleconomische [leerlingen] blijken verantwoordelijker te zijn, beter in staat intelligente beslissingen te nemen met behulp van een gezonde balans van emoties en rede, beter in staat om zich te focussen op de ophanden taak en op te letten. Ze hebben meer controle over hun gevoelens ten opzichte van lage sociaal-economische status studenten."
Beginnen een patroon te zien hier...
Wat maakt een persoon geïnteresseerd in de actualiteiten op een zodanige wijze dat ze daadwerkelijk het nieuws lezen en op de hoogte blijven van ontwikkelingen in de regio/land/wereld?
Deze vraag verwijst naar het eerste punt van woordenschat; één van de belangrijkste redenen waarom mensen niet naar het nieuws kijken is omdat ze de woordenschat niet begrijpen die ermee gemoeid is, hetgeen ons terugbrengt naar SES.
Ten tweede, veel mensen begrijpen het belang niet van het kijken naar het nieuws in termen van hoe het hen raakt of zien niet hoe wanneer zij geïnformeerd worden over problemen dit de kans zou verhogen om het probleem op te lossen. Dit is een cultureel punt, dat grotendeels wordt gecreëerd door het zeerste representatieve systeem van democratie dat we vandaag de dag hebben - waar individuele burgers gewoon niet zien hoe hun stem, hoe hun standpunten enig verschil zouden maken. Het is iemand anders zijn verantwoordelijkheid om te komen met een oplossing, dus waarom nog moeite doen om op de hoogte te zijn? Dus, dit specifieke probleem dat de ontwikkeling van politiek kapitaal aan het beletten is, is het zeerste politieke systeem dat heden op zijn plaats is en kan dus niet worden gezien als een reden of argument om het niet te veranderen.
Politiek kapitaal, zoals elke vorm van kapitaal, vereist investering om te groeien en te ontwikkelen. Zien dat sociaaleconomische status één van de belangrijkste bepalende factoren is van de ontwikkeling van dergelijke politiek kapitaal binnen individuen - en zien dat dit politiek kapitaal een noodzaak is om mensen in staat te stellen hun land te regeren in termen van het beginsel van democratie waarvan we het er allemaal over eens zijn dat het beste is voor iedereen - wordt duidelijk dat het 'probleem' van onderwijs niet onoverkomelijk is; het vereist dat we alleen maar een simpel ding doen: Investeren in de mensen!
Iedereen die zich een Democraat noemt, maar een representatief systeem van democratie toelaat is een hypocriet, als ze niet tegelijkertijd een voorstel zoals het Leefbaar Inkomen Gegarandeerd steunen dat de hersenbreker zou oplossen van het toestaan van de mensen om rechtstreeks te regeren wanneer individuen momenteel niet over voldoende politiek kapitaal beschikken om dit te doen. Het is niet aanvaardbaar om een dergelijke bewering te maken en het daar dan vervolgens bij te laten - eeuwenlang schipperend op een principe dat in het echt geleefd kan worden door middel van een eenvoudige correctie in de manier waarop we Leven waarderen en het onderbouwen door middel van echte actie.
Wordt vervolgd
Dit is een vertaling van Economist's Journey to Life Day 261: Democratization - Put your Money where your Mouth is with LIG - Pt2
